چرا شورمست از خیلی از دریاچه‌های شمال سرتره؟ + نکات و تصاویر

هر سال که می‌ریم شمال، همه دنبال دریاچه چورت، الندان یا آویدر می‌گردن، ولی من یه دریاچه دارم که هر وقت می‌رم، با خودم می‌گم «این دیگه واقعاً آخرشه!» دریاچه شورمست، یه جواهر سبز توی دل جنگل‌های پل سفید سوادکوه که نه شلوغه، نه پر از ویلا و کافه، نه قایق موتوری داره که صداتو پاره کنه. فقط یه آب زلال، جنگل هیرکانی، کوه البرز و آرامشی که آدم دلش می‌خواد تا آخر عمر همونجا بمونه.

دریاچه شورمست دقیقاً کجاست؟ راه دسترسی بدون دردسر

دریاچه شورمست تو ۵/۵ کیلومتری غرب شهر پل سفید (سوادکوه مازندران) و دقیقاً کنار جاده فیروزکوه–قائم‌شهر قرار داره. از تهران فقط ۱۸۰ کیلومتر راهه! مسیر تهران–فیروزکوه–پل سفید، بعد از پل سفید یه تابلوی بزرگ سمت چپ می‌گه «دریاچه شورمست ۵ کیلومتر»، جاده آسفالت تمیز و حتی آخرش پارکینگ بزرگ داره.

اگه از شمال میای، از زیراب یا شیرگاه هم فقط ۲۰ دقیقه راهه. حتی اتوبوس‌های تهران–ساری هم جلوی در دریاچه پیاده می‌کنن!

چرا آب دریاچه شورمست این‌قدر زلاله؟ راز عمق و رنگش

دریاچه شورمست یه دریاچه طبیعی شیرینه (با اینکه اسمش شوره!) و عمقش تا ۳۰ متر می‌رسه. آبش از چشمه‌های زیرزمینی و ذوب برف دائمی کوه‌های اطراف تأمین می‌شه و چون هیچ رودخونه‌ای بهش وارد نمی‌شه، رسوب خیلی کمی داره. برای همین رنگش همیشه فیروزه‌ای-سبزه و تا چند متر زیر آب رو می‌تونی ببینی.

در بهار و پاییز که برگ‌ها زرد و نارنجی می‌شن، رنگ آب با جنگل قاطی می‌شه و یه منظره‌ای درست می‌کنه که تو عکس‌های اینستا هم نمی‌گنجد!

مقایسه شورمست با دریاچه‌های معروف شمال؛ چرا این یکی برنده‌ست؟

نتیجه؟ اگه دنبال آرامش واقعی هستی، شورمست دست بالا رو داره.

بهترین فصل رفتن به دریاچه شورمست کیه؟

بهار (اردیبهشت و خرداد): جنگل تازه سبز شده، آب پر و زلاله، هوا خنکه. تابستون (تیر و مرداد): هوا گرمه ولی کنار آب خنکه، شب‌ها عالی برای کمپ. پاییز (مهر و آبان): برگ‌های زرد و نارنجی + مه صبحگاهی = بهشت عکاس‌ها! زمستون: اگه برف بیاد، دریاچه یخ می‌زنه و منظره‌ش شبیه فیلم‌های اسکاندیناوی می‌شه (ولی راهش ممکنه بسته بشه).

تفریحات دریاچه شورمست که نباید از دست بدی

قایق پدالی (فقط پدالی، موتوری ممنوعه)، ماهیگیری (ماهی کپور و قزل‌آلای وحشی داره)، شنا تو قسمت‌های کم‌عمق، پیاده‌روی دور دریاچه (حدود ۹۰۰ متر مسیر چوبی داره)، کمپینگ شبانه، عکاسی از غروب و مه صبحگاهی، دوچرخه‌سواری تو جاده جنگلی.

امکانات رفاهی دریاچه شورمست چطوره؟

از سال ۱۴۰۲ به بعد خیلی بهتر شده. پارکینگ بزرگ، سرویس بهداشتی تمیز، آلاچیق، سوئیت‌های چوبی (شبی ۱/۲ تا ۲ میلیون)، چند تا مغازه که همه چیز از نون تازه تا زغال و کنسرو دارن، قایق پدالی (ساعتی ۱۵۰–۲۰۰ هزار تومن)، رستوران محلی که آش دوغ و کباب ترشش معروفه.

کمپینگ کنار دریاچه شورمست؛ تجربه‌ای که باید داشته باشی

شب کنار دریاچه شورمست یه چیز دیگه‌ست! چون منطقه حفاظت‌شده‌ست، صدای ماشین نیست، فقط صدای جیرجیرک و آب. آتیش روشن می‌کنی، ستاره‌ها اون‌قدر نزدیکن که انگار می‌تونی بچینی‌شون. صبح هم با صدای اردک‌های وحشی بیدار می‌شی.

نکته مهم: فقط تو قسمت‌های مشخص کمپ بزن و حتماً کیسه زباله همراهت باشه که این بهشت همین‌جوری بمونه.

نکات مهم که قبل از رفتن باید بدونی

• ورودی دریاچه نفری ۲۰ هزار تومنه (ماشین ۵۰ هزار).
• قایق موتوری ممنوعه، فقط پدالی.
• شنا تو قسمت‌های عمیق خطرناکه، فقط کنار ساحل.
• شب‌ها هوا خیلی سرد می‌شه، حتی تابستون کیسه‌خواب گرم ببر.
• آنتن موبایل ضعیفه، فقط ایرانسل یه خط می‌ده.
• اگه با بچه می‌ری، حتماً جلیقه نجات ببر.

یه خاطره واقعی که هنوزم یادم می‌مونه

مهر ۱۴۰۲ با دوستم رفته بودیم. غروب آفتاب، مه روی آب نشسته بود و برگ‌های زرد از درختا می‌ریخت تو آب. یهو یه گله اردک وحشی از وسط دریاچه بلند شدن و پرواز کردن سمت خورشید. همون لحظه دوستم گفت «دیگه هیچ جا نمی‌رم، همینجا خونه می‌سازم!» (هنوزم هر وقت یادش می‌افته می‌گه بهترین روز زندگیش بوده).

شورمست؛ جایی که شمال واقعی رو بهت نشون می‌ده!

دریاچه شورمست همون شمال قدیمیه که همه دلمون براش تنگ شده. بدون ویلا، بدون شلوغی، بدون سر و صدا. فقط تو، طبیعت و آرامشی که بعد از برگشتن تا چند هفته همراهته. اگه تا حالا نرفتی، همین آخر هفته بعدی ماشین رو روشن کن و برو پل سفید. وقتی رسیدی و پاتو تو آب سردش زدی، خودت می‌فهمی چرا از همه دریاچه‌های معروف شمال سرتره.