روایت یک ثبت جهانی و یک غیبت ملی

ثبت جهانی مینیاتور بهزاد؛ افغانستان پیشتاز و ایران در سایه غیبت در یک رویداد فرهنگی مهم، افغانستان به رغم دشواری‌های سیاسی و بین‌المللی توانست پرونده‌ای منسجم برای ثبت مینیاتور بهزاد به یونسکو ارائه دهد. این اقدام نشان‌دهنده عزم و تلاش مقام‌های افغان برای حفظ و ارج‌گذاری به میراث فرهنگی این کشور است. در حالی که بسیاری از کشورهای جهان در تلاش برای ثبت آثار فرهنگی خود به یونسکو مراجعه می‌کنند، این موفقیت افغانستان می‌تواند به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ فرهنگی این کشور تلقی شود. در مقابل، ایران که دارای پیشینه غنی و تاریخی در زمینه مینیاتور و آثار هنری مشابه است، از این فرصت بهره‌برداری نکرد. کارشناسان فرهنگی و هنری بر این باورند که نبود یک رویکرد منسجم از سوی ایران برای ارائه پرونده‌های مشابه به یونسکو، می‌تواند از اهمیت و ارزش فرهنگی این کشور کاهش دهد. همچنین، این امر نشان‌دهنده چالش‌هایی است که ممکن است در زمینه حفظ و ترویج میراث فرهنگی برای ایران وجود داشته باشد. ایران با دارا بودن تاریخچه‌ای طولانی در زمینه هنر مینیاتور، می‌توانست از این فرصتی که افغانستان به دست آورده، الهام گرفته و با ارائه مستندات و مدارک قوی، آثار خود را به ثبت جهانی برساند. بررسی‌های کارشناسان نشان می‌دهد که غیبت ایران در این عرصه ممکن است به نتیجه‌گیری‌های نادرست درباره میزان ارزش و اهمیت فرهنگی این کشور منجر شود. به همین دلیل توجه به مسائل فرهنگی و میراث مکتوب باید در کانون توجه سیاست‌گذاران فرهنگی ایران قرار گیرد. این دو رویداد، یعنی موفقیت افغانستان و غیبت ایران در ارائه پرونده‌های فرهنگی، می‌تواند به عنوان نمادی از چالش‌های موجود در عرصه هنری و فرهنگی در منطقه تعبیر شود و نیاز دارد تا کارشناسان و مسئولان بیشتری به این مقوله توجه کنند. منبع: مهرنیوز